5 oktober 2020 door Annelou van Noort
Als ik tijdens ouderavonden vertel dat er tegenwoordig steeds meer verwende kinderen zijn, dan knikt eigenlijk iedereen instemmend mee. Sommige ouders twijfelen nog over het woord ‘verwend’ omdat het een negatieve associatie heeft. Maar de uitleg dat kinderen weinig waarde hechten aan spullen en meer spullen krijgen dan wij vroeger, wordt door iedereen voor waar aangenomen. Maar is het wel zo dat er nu meer verwende kinderen zijn?
Wist je dat het woord ‘verwend’ letterlijk betekent ‘door verwennerij bedorven’? Deze uitleg geeft al aan dat het sowieso niet de schuld van kinderen zelf is als ze al verwend zijn. Ze worden door anderen in de watten gelegd en daardoor wennen ze aan een bepaalde standaard. Dus mochten er nu echt meer verwende kinderen zijn dan vroeger, dan moeten we sowieso de hand in eigen boezem steken.
Wat ik uit ervaring weet, is dat de uitdaging vooral zit in het niet weten wat de waarde van geld is. Daardoor zie je kinderen van 6 jaar (zonder blikken of blozen) als antwoord op de vraag ‘wat wil je voor je verjaardag’ antwoordden met ‘een iPad’. Ook pubers vinden schoenen van 300 euro heel normaal. En eigenlijk kunnen we ze dat niet eens kwalijk nemen. Want door de komst van het digitale geld is het waarde gevoel over geld grotendeels verdwenen.
Als je vroeger bij de kassa stond en er werd met muntjes, biljetten of met een cheque betaald, kreeg je onbewust ook een waarde gevoel mee van goedkoop, duurder en een serieus bedrag. Als je vroeger geld nodig had, moest je daarvoor naar een bank. Waar je formuliertjes met handtekeningen in moest vullen voordat je überhaupt geld kreeg van een streng uitziende bankmedewerker achter een beveiligingsraam. Al deze stappen gaven een waarde gevoel.
Tegenwoordig zien onze kinderen ons vooral pinnen. En of we 4 euro pinnen of 400 euro, de handelingen zijn exact hetzelfde.
Terug naar vroeger gaat niet meer en willen we vooral ook niet meer. De luxe van overal contactloos kunnen betalen is prettig en vooral makkelijk en veilig. En dat is ook prima. Alleen het betekent wel dat we onze kinderen meer moeten leren over de waarde van geld. Dat kan gelukkig op verschillende manieren.
Laat kinderen een product of uitje regelmatig omrekenen in spaartijd. Dat doe je als volgt. Krijgt jouw kind € 1,50 per week zakgeld en bedraagt het bonnetje van een gezellig terrasje € 18,00? Dan betekent dit dat jouw kind 12 weken (= 3 maanden) had moeten sparen om het te kunnen betalen. De iPad van € 300,- betekent 200 weken sparen. Dit is bijna 4 jaar.
Ik geef nog graag een extra tip. Maakt jouw kind binnenkort een verlanglijstje voor een verjaardag of de decembermaand? Maak een lijstje met 3 kolommen waaraan je zelf een prijsrange toevoegt. Van klein naar groot. Bijvoorbeeld tot 10 euro, van 10 tot 25 euro en van 25 tot 50 euro. En geef aan dat ze bij iedere kolom maximaal 10 cadeautjes mogen opschrijven. Bedragen en aantallen zijn natuurlijk naar wens in te vullen.
Dit heeft heel veel voordelen. Kinderen gaan de prijzen opzoeken. Ze leren bewuste keuzes te maken. En weet je wat het grootste voordeel is? Je voorkomt teleurstelling. Want als jouw kind verwacht dat de buurvrouw een iPad geeft en in werkelijkheid zijn het nieuwe stiften, dan is dat natuurlijk even slikken. Op dat moment zie ik geen verwend kind, maar vooral een teleurgesteld kind.
Betekent dit dat je geen terrasjes meer mag pakken of niet meer naar een pretpark mag? Nee hoor. Vooral lekker van geld genieten als het kan. Maar door regelmatig aankopen om te rekenen in spaartijd krijgt je kind meer waarde gevoel.
