14 mei 2018 door Henk Boeke
Rond deze tijd worden er weer avondvierdaagses gelopen. Lees hier alle tips en trucs.
Sommige ouders háten die avondvierdaagse, terwijl andere ouders er juist ontzettend veel plezier aan beleven. De meest gehoorde klacht is dat het zo'n gedoe en geregel is (vroeg eten, op tijd alles klaar hebben, waar zijn de pepermuntjes? etc.) en dat het soms laat kan worden, waardoor het vaste bedtijd-schema in de war raakt. Ook zijn er natuurlijk ouders die gewoon een bloedhekel aan wandelen hebben.
De enthousiastelingen daarentegen kunnen ontzettend genieten van de prestaties van hun kinderen, en van het trotse gevoel dat je daarbij kunt hebben. Ook vinden deze ouders het (mee)lopen vaak leuk, vooral wanneer het lekker weer is, en zeker als je leuke mensen treft waar je eindelijk eens wat langer mee kunt praten dan vluchtig op het schoolplein. Op de avondvierdaagse wordt ook heel wat afgeflirt...
En wat de kinderen zelf betreft: die vinden het meestal geweldig. Ze rennen van voor naar achter in het peloton (waardoor ze vaak het dubbele van de afgesproken afstand lopen), ze kunnen helemaal opgaan in gesprekken tijdens het lopen (waardoor ze zomaar tegen een boom of een lantaarnpaal kunnen aanlopen), en op de laatste dag kunnen ze ontzettend genieten van alle aandacht, de fanfare, en de bloemen.
De avondvierdaagse heeft zich ontwikkeld tot een typisch basisschool-evenement. Dat is relatief nieuw, want aanvankelijk waren het vooral wandelclubs van volwassenen (in het Gooi) die zich hiermee bezighielden. De eerste avondvierdaagse vond plaats in 1940 en werd meteen daarna al verboden omdat de Duitsers het beschouwden als een samenscholing tegen de bezetters.
Na de Tweede Wereldoorlog werden de vierdaagse avondwandelingen weer opgepakt, en op dit moment worden ze georganiseerd in bijna elke gemeente. Meestal loopt men nu in school- of klasse-verband, op de afstanden 5, 10 en 15 kilometer. Er wordt gebruik gemaakt van vrijwilligers die de boel organiseren en begeleiden, en tegenwoordig zijn er ook sponsors. Een paar jaar geleden bijvoorbeeld Hansaplast; dit jaar (2018) Albert Heijn en JOGG ('Jongeren op gezond gewicht') die water en fruit uitdelen.
Veel ouders vragen zich af of een kind van 4 al kan meelopen. Dat hangt natuurlijk ontzettend af van het kind zelf, maar in principe is het heel goed mogelijk. We kennen kinderen van 3½ die al meelopen.
"Kan mijn kind wel zo'n eind lopen," vragen veel ouders zich af. "Want normaal begint hij al te piepen na 5 minuten." In de praktijk blijkt dat ontzettend mee te vallen. Ze zijn sterker en stoerder dan je denkt, en ze willen niet onderdoen voor hun leeftijdsgenoten. Op de avondvierdaagse presteren ze altijd meer dan normaal! We kennen zelfs leerlingen uit groep 1 die al de 10 km lopen.
Kortom: wees niet al te bezorgd over de mogelijkheden van uw kind. Meestal kunnen ze het best. Wat dat betreft is het ook af te raden om hulpmiddelen mee te nemen, zoals bolderkarren of wandelwagens ("voor als ze halverwege bezwijken"). Ze bezwijken écht niet zo snel, en vaak blijken die hulpmiddelen alleen maar extra problemen op te leveren. Zoals geruzie over wie er in de kar mag. En als er écht een probleem is, zoals een blaar of een blessure, dan neem je je kind gewoon op je nek (of je zet het op de nek van een sterke vader die toevallig in de buurt is).
Let op: de verlate bedtijd geeft meestal meer problemen dan het lopen zelf. Dus als je een kind hebt dat echt veel slaap nodig heeft, dan zou dat wel een reden kunnen zijn om nog een jaartje te wachten.
Het tijdstip van de avondvierdaagse is vaak lastig, maar probeer voor zover mogelijk toch vooraf warm te eten.
Een bordje pasta is lekker, makkelijk te maken, en goed voor de koolhydraten! De kinderen moeten immers wel voldoende brandstof hebben om te kunnen lopen.
We zien altijd veel snoepkettingen. Van suiker krijg je energie, maar soms zijn die snoepkettingen zo zwaar dat ze in de nek gaan snijden. Dat is niet handig. Wil je echt iets van suiker meegeven, geef dan liever een rolletje druivensuiker. Dat is ook effectiever dan snoep, omdat druivensuiker sneller in het bloed wordt opgenomen dan de suiker die in snoep zit.
Sommige kinderen houden meer van hartig dan van zoet. Geef in dat geval wat stukjes appel of komkommer mee, of gewoon een paar boterhammen voor de hongerplof. En wil je het wat feestelijker doen, maak dan een chips-ketting van een of twee mini-zakjes chips (in plaats van een snoepketting).
En dé klassieker, die werkt bij alle kinderen: een halve sinaasappel (of een halve citroen), met drie pepermuntjes op het snijvlak, zakdoek erover, en een elastiekje aan de onderkant. Maak hem 's ochtends al klaar en bewaar hem in de ijskast. Dan is hij lekker koud, en het vermindert de vertrek-stress. Die zakdoek is trouwens bedoeld om de pepermuntjes op hun plaats te houden. Lekker sabbelen! (Van de tandenpolitie mag het niet meer, vanwege de combinatie van zoet en zuur, die 'tanderosie' veroorzaakt. Ja, ja. Van één zo'n wandelingetje per jaar zeker. Kom op zeg...)
Doe het proviand in een heuptasje of rugzakje, met een waterflesje, en druk je kind op het hart om al het afval (snoeppapiertjes, chips-zakjes, etc.) terug te doen in het tasje of de rugzak. Je wilt niet wéten wat een rotzooi er na die avondvierdaagses langs de paden blijft liggen...
Sommige ouders geven hun kinderen ook een heel overlevingspakket mee, met blaarpleisters en al, maar meestal is dat niet echt nodig. Eventueel kun je zelf wat van dat soort dingen meenemen als je zelf meewandelt, maar anders kun je er best op vertrouwen dat een van de begeleiders wel wat spullen bij zich heeft.
Tijdens de avondvierdaagse moet er veel aangemoedigd worden. Soms zit je kind even stuk, en dan moet je hem of haar moed inpraten.
Maar ook als je kind nog lekker doorloopt, moet er natuurlijk aangemoedigd worden! Op Avond4daagse.nl, de officiële website van de avondvierdaagse, wordt aangeraden om zoveel mogelijk supporters te ronselen onder vrienden, bekenden en familieleden, om langs de route te gaan kijken.
Op de laatste dag, bij de 'intocht', is het de bedoeling dat de kinderen beloond worden voor hun inspanningen. Nodig dus alle opa's en oma's uit om te applaudisseren, en bedenk iets leuks om te geven. Maar houd het wel bescheiden.
De traditie schrijft voor dat de kinderen bloemen krijgen. Dat vinden ze echt leuk. Denk daarbij aan:
Sommige bloemisten hebben ten tijde van de avondvierdaagse speciale kleine bosjes van anderhalve euro in de aanbieding. Of maak zelf een Hawaïaanse bloemenkrans.
De laatste tijd ontstaat de neiging onder ouders om tegen elkaar op te bieden met snoep-beloningen. Doe dat liever niet. Andere ouders voelen zich er zeer ongemakkelijk bij.
Ook echte cadeautjes worden steeds populairder. Dat is niet helemaal de bedoeling. "Hallo, het is maar de avondvierdaagse en geen trektocht door de Gobi-woestijn," lazen we op het Forum van Ouders Online. Kleinigheden als potloden en gummetjes kunnen nog net. Een zelfgemaakte chocolade-medaille is ook leuk.
En over medailles gesproken: alle lopers krijgen aan het eind een echte medaille (of een kruisje of een speldje) van 'de organisatie'. Voor de kinderen is dat heel belangrijk, maar je moet het belang ervan ook weer niet overdrijven, zoals we ooit een vader hoorden doen. "Kun je zo'n medalje ook kópen?!" bralde deze patser, hangend vanuit zijn SUV.
Veel wandelplezier gewenst!
