1 juli 2008 door Miriam Lavell
Een nieuwe rubriek, met vragen en antwoorden over de omgang met school. Aflevering 1: "Hoe krijg ik mijn kind naar een andere groep?"
Hallo, we zijn niet akkoord met de plaatsing van onze dochter in een basisschoolgroep. Het is een slimme meid van 7, een continue A-scoorder met citotesten, haar rapporten zijn uitstekend.
Op haar basisschool kennen ze combinatiegroepen. Onze dochter zit nu in 4/5, en zou in principe door moeten gaan naar 5/6. Op deze manier wordt ze niet alleen gestimuleerd door de oudere kinderen in de klas, maar gaat ze ook mee met haar vriendinnetjes.
De basisschool heeft nu echter beslist dat ze in 4/5 (het 5-gedeelte van deze combiklas) blijft. Niet alleen huilt onze dochter nu tranen met tuiten omdat ze van de groep kinderen waar ze veel mee speelt als enige in een andere klas blijft, ook vinden wij dit niet correct gezien haar leerprestaties.
Wat kun je daar als ouder eigenlijk tegen ondernemen, behalve praten en met wederzijdse argumenten komen? Wat zijn trouwens steekhoudende argumenten in dit geval?
[naam en adres bekend bij de redactie]
Het indelen van de klassen is in principe een zaak van de school. Misschien klinkt het wat oneerbiedig, maar het is gewoon een organisatorische kwestie, net als het verdelen van tafels en stoelen over de leerlingen.
Vergelijk het maar met een verhuizing. Kinderen hebben in dat geval ook niet de keus om bij vriendjes te blijven en moeten nog maar afwachten welk niveau de nieuwe klas heeft.
Meestal is het ook niet zo'n punt. Zelfs als er een beetje bedenkingen zijn bij de ouders of de leerling, pakt het allemaal vaak toch nog positief uit.
In individuele gevallen kunnen de bezwaren groter zijn. Dat zijn dan per definitie persoonlijk gevoelde bezwaren. Er bestaan geen wettelijke regels of algemeen aanvaarde theorieën (pedagogisch of didactisch) waaraan je argumenten kunt ontlenen.
Je kunt dus niets anders doen dan gewoon erover praten met school, en kijken hoe ver je komt. Daar kan ik u echter wel wat tips voor geven, die de kans op succes misschien wat kunnen vergroten, en er in ieder geval voor kunnen zorgen dat u met een minder zuur gevoel blijft zitten.
1. Houd de argumenten bij uzelf. Het gaat u om uw kind, niet om het schoolbeleid als geheel.
2. Maak uw argumenten niet groter dan ze zijn. U vindt dat uw kind nadeel zal kunnen ondervinden van het ontbreken van oudere leerlingen en vriendjes in haar klas. Dat is een volstrekt legitieme zorg. Maar je kunt die zorg niet verheffen tot een algemene visie op het onderwijs, of kritiek op het beleid van de school. Er is er altijd eentje de beste en/of de oudste van de klas.
3. Vraag de school naar hún argumenten. Is uw dochter willekeurig gekozen (gewoon stoelen tellen) of verwacht men dat zij een bepaalde balans in de groepsindeling zal brengen? Hebben haar leerprestaties in die afweging een rol gespeeld? Verwacht men dat de positie als beste van de klas haar verder zal stimuleren, of is het juist de bedoeling om haar een beetje af te remmen? Heeft men misschien een mening over haar sociaal-emotionele ontwikkeling en heeft die een rol gespeeld?
4. Schrik niet van antwoorden waar u het niet (of zelfs helemáál niet) mee eens bent. Er zijn nu eenmaal veel verschillende meningen over onderwijs en grootbrengen. Met een beetje wederzijds respect kunnen die gevaarloos naast elkaar bestaan. En dáár zou het uiteindelijk over kunnen gaan in uw gesprek met school. In hoeverre is de school bereid en in staat om uw zorgen, uw mening over uw kind, te respecteren? Is overgaan naar groep 5/6 de enige oplossing, of zijn er ook andere mogelijkheden waar u nog niet eerder aan gedacht heeft?
Heeft u er trouwens al aan gedacht om met een andere ouder/leerling van groep te ruilen? Als u sámen naar het schoolhoofd stapt met een ruilvoorstel, dan is daarmee het organisatorische probleem voor de school misschien wel in een keer opgelost.
