22 oktober 2010 door Channah Zwiep
Afgelopen zomer heeft een meisje van 8 jaar mijn dochter gevraagd of ze aan haar vagina wilde zitten. Bij navraag bij mijn dochter heeft ze de buitenste en binnenste schaamlippen geaaid.
Na de vakantie heeft mijn dochter haar nichtje (van 4 jaar) gevraagd of dat nichtje de vagina van mijn dochter wilde aaien. Tevens is zij continu bezig met haar vagina (eraan zitten en friemelen).
Hoe moet ik hiermee omgaan? Ik ben nu al een aantal keren boos op haar geworden en ik heb haar verteld dat je niet aan andere vagina's en piemels moet zitten, en dat anderen ook niet aan haar moeten zitten. Ze doet hier echter niets mee, lijkt het.
Nieuwsgierigheid naar het eigen lichaam en dat van leeftijdgenootjes hoort erbij. Het maakt deel uit van de seksuele ontwikkeling van kinderen. Seksueel getinte spelletjes zoals uw dochter doet, zijn dus geen reden voor bezorgdheid. Maar als ouder kunt u haar gedrag wel corrigeren, voor zover dat nodig is.
Kinderen leren tijdens de seksuele ontwikkeling hun lichaam kennen. Ze bekijken elkaar, of ze betasten de geslachtsdelen van zichzelf of van andere kinderen. De ontdekking dat dit een prettig gevoel kan geven, leidt soms ook tot masturbatie, in allerlei variaties. Bijvoorbeeld met knuffels, of door te rijden op de leuning van de bank. (Zie ook: Masturberende meisjes (deel 1 en deel 2).
Bij dit soort spelletjes gebruiken kinderen hun fantasie volop. Ook zoeken ze elkaar vaak op; samen verkennen is immers leuker dan alleen. Gaandeweg doen zij zo essentiële ervaringen op binnen het brede gebied van seksualiteit, intimiteit en lichamelijkheid.
De seksuele ontwikkeling moet natuurlijk wel veilig en respectvol verlopen. Daarom zijn er wel een aantal belangrijke spelregels, die je je kinderen moet leren:
Jammergenoeg vertelde u niet hoe oud uw eigen dochter is, en ook niet of er dwang in het spel was in de situaties die noemde, maar los daarvan kunt u haar in ieder geval de bovengenoemde regels goed duidelijk maken.
Hoewel de dingen die uw dochter gedaan heeft passen bij de leeftijd, kunt u haar natuurlijk wel aanspreken op haar gedrag. Dat begint bij het benoemen ervan (eventueel met behulp van haar eigen woorden). Zeg vervolgens dat u begrijpt dat het aanraken van haar vagina of die van een ander meisje fijn voelt. Zo hanteert u een positieve invalshoek, wat beslist aan te raden is. Het is immers niet de bedoeling dat uw dochter gaat denken dat seksualiteit iets negatiefs is.
Daarna kunt u vertellen dat u het niet goed vindt dat zij aan de vagina van een ander kind, of aan zichzelf 'friemelt'. Leg hierbij ook uit waaróm u dit vervelend vindt. Uw dochter leert hiervan welke waarden en normen in uw gezin en daarbuiten gelden.
Corrigeer het gedrag van uw dochter door ongewenst gedrag te benoemen. Doe dit op dezelfde manier zoals u ander ongewenst gedrag bijstuurt. Bijvoorbeeld: "Ik vind het niet prettig dat je in het openbaar je vagina aanraakt. Ik wil niet dat je dit opnieuw doet." (Net zoals u dat zou doen bij neuspeuteren, of boeren, of winden laten.)
Bied tenslotte een alternatief voor haar gedrag (voor zover dat mogelijk is). Onderzoek hierbij voor uzelf eens wat u precies vervelend vindt aan haar gedrag en waarom. Nog belangrijker is om na te gaan waar en wanneer u de spelletjes van uw dochter eventueel wél toelaatbaar vindt. Bijvoorbeeld met zichzelf in haar eigen kamer.
Seksuele spelletjes zijn spannend voor kinderen. Hoewel uw dochter vermoedelijk begrijpt dat u haar gedrag niet goedkeurt, is haar gedrag tegelijkertijd opwindend. Dit kan verklaren waarom uw dochter niet meteen 'stopt' als u dat vraagt.
Boos worden heeft in ieder geval weinig zin. Vergelijk het eens met ander gedrag van uw dochter dat u corrigeert. Hoe vaak moet u niet zeggen dat ze haar speelgoed opruimt? Blijf de boodschap dus geduldig herhalen.
U kunt ook tegemoet komen aan de nieuwsgierigheid van uw dochter door samen een boekje over seksualiteit te lezen. Heel geschikt voor deze leeftijd (7 - 11 jaar) is "Ben jij ook op mij?" van Sanderijn van der Doef.
Daarnaast adviseer ik u om ook te praten met de ouders van de andere kinderen. U voorkomt daarmee vervelende geruchten, terwijl u tegelijkertijd één lijn kunt trekken in de afspraken met de kinderen.
Succes!
