5 oktober 2009 door Justine Pardoen
No Kidding is een 'netwerk tegen kindermishandeling'. Dit netwerk beschuldigt ouders die hun kinderen Ritalin geven van kindermishandeling. Wat willen deze mensen?
Stop Ritalin! zegt No Kidding, een 'netwerk tegen kindermishandeling', dat heftig tekeer gaat tegen ADHD-medicatie. Verschillende ouders storen zich daaraan, zoals: Rebecca Albers, initiatiefnemer van de website Adhd-plus.com, en Yvonne Brinkerink van de stichting Vrienden van Tom, een netwerk van vrijwilligers en professionals die kinderen met gedragsproblemen opvangen. Ze hebben zich verenigd in het collectief Are You Kidding Us.
Wat beoogt No Kidding? Eerst een samenvatting van hun gedachtegoed, daarna een verslag van hun informatiebijeenkomst, gevolgd door het commentaar van Albers en Brinkerink.
De visie van No Kidding is te lezen in hun artikel Ritalin: Russische Roulette - Een toekomstige generatie op recept aan de harddrugs (even naar beneden scrollen want de pagina begint met andere artikelen).
In dat artikel lezen we:
Er is een enorm imperium opgebouwd rond de behandeling van én het onderzoek naar ADHD dat als een ziekte bestempeld wordt. "Een ziekte die letterlijk in het leven gestemd is tijdens een vergadering" *. Hierdoor gaan kinderen met gedragsstoornissen geloven dat er iets mis is met hun hersenen. Het wordt een hype om elk kind dat als te lastig ervaren wordt, aan de pillen te zetten; en slachtoffers worden steeds jonger. Dit imperium heeft scholen in psychische gezondheidsklinieken veranderd en bijna 94.000 gevoelige kinderen aan psychiatrische drugs verslaafd gemaakt.
Ritalin-verstrekkers zitten dus allemaal in een complot om dit "imperium" te versterken. Ook lezen wij:
Dit is een buitengewoon zorgelijke ontwikkeling en een vorm van kindermishandeling [cursivering Ouders Online]. Kinderlevens worden verwoest en de gevolgen van het gebruik van deze middelen zijn op latere leeftijd desastreus.
Let even op het woord kindermishandeling in het bovenstaande citaat. Achteraf zegt 'de directie' van No Kidding: "We begrijpen dat de indruk is gewekt dat ouders die hun kind Ritalin geven, hun kind zouden mishandelen. Dat is niet wat wij bedoelen." Hoe ze iets niet kunnen bedoelen wat ze wel zeggen, is ons een raadsel.
Helaas wordt in het Russisch-Roulette-artikel niet verwezen naar wetenschappelijk onderzoek. De 'feiten' waar No Kidding zich op baseert, en die het desastreuze effect van Ritalin zouden moeten bevestigen, zijn afkomstig uit interviews en krantenberichten.
Het gaat daarbij uitsluitend om (bekende) stemmen uit de antipsychiatrie, die niet zelden gelieerd zijn aan de Scientology Church.
No Kidding is een project van de (Nederlandse) stichting Profit for the World's Children (PWC). Naar aanleiding van de bezorgde e-mails die bij deze stichting binnenkwamen, over de No Kidding-actie 'Stop Ritalin', werd besloten een informatiebijeenkomst te houden. Deze vond afgelopen dinsdag plaats.
We gingen erheen, omdat we benieuwd waren waarom de organisatie gekozen had voor een aanval op ouders van kinderen die Ritalin gebruiken. Wat wilden ze daar nu eigenlijk mee bereiken?
De mensen achter No Kidding vertelden dat ze uitgaan van hun "gevoel" en hun "persoonlijke overtuiging". De aanleiding om het geven van Ritalin als kindermishandeling te bestempelen, was dat ze "ergens" een verhaal hadden gehoord (waar weten ze niet), over een school in Nederland, waar "de helft van de leerlingen van 12-13 jaar antidepressiva slikt".
Ook zagen ze "in hun eigen praktijk" veel "wanhopige ouders van kinderen met ADHD", die ze konden helpen met alternatieve behandelingen.
Dan moeten we denken aan:
Deze behandelingen kun je krijgen in het gezondheidscentrum van Indra Steenbrink, voorzitter van de stichting PWC, waar No Kidding onder valt.
Gelukkig waren er veel instemmende reacties gekomen, vertelde Friso van der Wal, die zich 'directeur' van het No Kidding-netwerk noemt. (Voor de duidelijkeid: No Kidding is geen rechtspersoon.)
Zelfs een apotheker uit België was naar de bijeenkomst gereisd, om steun te betuigen. Het betrof de heer Ferdinand Haesbrouck, die betoogde dat er op dit moment een hele generatie kinderen wordt uitgemoord. "Wat in de Tweede Wereldoorlog nog met vergassing ging, gebeurt nu met psychopharmaca, zonder dat iemand het doorheeft", aldus deze Belgische medicijnman. Het verstrekken van Ritalin zag hij als "een vorm van rasveredeling". No Kidding distantieerde zich niet van deze hysterische taal.
Maar Haesbrouck is niet de enige. Namens No Kidding voeren vrijwilligers actie op bijeenkomsten in het land, waar ze met informatiestands aanwezig zijn. Ook laten ze van zich horen op internet-forums, waar ze de boodschap verkondigen dat het geven van Ritalin kindermishandeling is. Op deze plekken laat ook 'directeur' Friso van der Wal zich zo uit.
De ouders die op de bijeenkomst aanwezig waren, wilden directeur van der Wal aanspreken op zijn stellingname. Zij weten als geen ander dat je je kind niet zomaar een pilletje geeft als het een beetje lastig is, en dat je moet vechten tegen het vooroordeel dat de gedragsproblemen veroorzaakt worden door slecht ouderschap.
Antoinette: "Over ADHD heerst veel onbegrip. Veel mensen denken dat het alleen het drukke is, maar dat is niet zo. De actie van No Kidding, waarbij veel onzinnige informatie wordt verstrekt, maakt het voor iedereen met ADHD alleen maar moeilijker. Mijn zoon is erg slim, maar zijn ADHD beperkt hem heel erg in zijn ontwikkeling. Hij kan niets afmaken, is snel afgeleid, is impulsief op het gevaarlijke af. Hij kan niet naar een gewone school en zit nu op een medisch kinderdagverblijf."
Antoinette wilde persoonlijk zien wie er achter No Kidding schuilgaan, en is na de bijeenkomst nog bozer dan ze al was. "Ik vind de actie van No Kidding kwetsend en dom. Deze mensen weten niet waarover ze praten. Ze verwijzen naar artikelen die ze niet eens zelf gelezen hebben."
"Toen ik vroeg waarom ze op hun site verwijzen naar artikelen van de Scientology Church, was hun reactie dat ze niets eens wisten wat dat voor organisatie was. Tijd om zich echt ergens in te verdiepen hebben ze niet, zoals ze ook niet eens de moeite namen om inhoudelijk op mijn mail te reageren. Ik hoop dat bedrijven en gewone mensen hun donatie aan No Kidding heroverwegen!"
Wat heeft de bijeenkomst opgeleverd? Niet veel helaas. De directeur zei dat hij "dankbaar" was voor "de openheid van de bezoekers" en dat hij "onder de indruk" was van hun verhalen, "waaruit veel pijn sprak." Hij was er "genuanceerder over gaan denken". Maar de actie gaat gewoon door.
Het enige verschil is dat ze de 'kindermishandeling' nu meer zeggen te richten op "docenten, psychiaters, artsen, en bovenal de farmaceutische industrie".
Naar Ritalin (stofnaam methylfenidaat) is al veel onderzoek gedaan. Echte problemen zijn er nog niet gerapporteerd, ook niet op de langere termijn. Zie o.a.:
Zie ook ons vervolg-artikel over No Kidding:
