9 maart 2007 door Frea Kruisinga
Nadat mijn baby van 4 weken in bad was geweest, werden zijn benen en voeten blauw tijdens het afdrogen. Hij begon heel hard te huilen. Wat kan dit zijn?
Een blauwe verkleuring van de huid wordt ook wel cyanose genoemd. De blauwe kleur ontstaat doordat er minder zuurstof is gebonden aan het hemoglobine, de transporteur van zuurstof in ons bloed. Zuurstof-arm bloed is altijd wat blauwig, in tegenstelling tot zuurstofrijk bloed. Dat is helderrood van kleur.
We onderscheiden twee soorten cyanose: perifere cyanose en centrale cyanose. Hieronder zal ik aangeven wat die termen inhouden.
Bij perifere cyanose gaat het om een blauwige verkleuring (die sterk of minder sterk kan zijn) van het uiteinde van de armen of de benen. In het algemeen komt dat door het samentrekken van de bloedvaatjes die de huid voorzien van bloed. De bloedstroom wordt dan wat vertraagd, met als gevolg dat er meer zuurstof aan het bloed onttrokken wordt.
Die bloedvaatjes kunnen onder andere samentrekken door kou. Denk bijvoorbeeld aan zwemmen in zee, of aan sneeuwballen gooien zonder handschoenen aan. Maar ook de overgang van warmte naar kou – zoals bij u het geval was, toen u uw baby uit zijn warme badje haalde – kan perifere cyanose veroorzaken.
Over het algemeen is zo'n perifere cyanose een lokaal (plaatselijk) verschijnsel dat vanzelf weer wegtrekt en niet schadelijk is.
Daar tegenover staat centrale cyanose. In dat geval wordt het bloed slecht van zuurstof voorzien door de longen of door een hartafwijking. Kenmerkend in dit geval zijn een blauwe verkleuring van de mondslijmvliezen en de tong. Maar ook de lippen kunnen blauw worden, of de vingers. Dit soort verschijnselen is altijd een reden om onderzoek te doen naar een probleem met het hart of de longen.
