Feeling disconnected?

Op ouderavonden hoor ik steeds vaker dat puberouders voelen dat het contact met hun kinderen lijdt onder het gebruik van de smartphone. Kon je op de basisschool nog zeggen "leg dat ding weg", op de middelbare school lukt dat niet meer. Ze zijn soms gewoon met huiswerk bezig op dat ding, roosters bekijken, samenwerken voor huiswerk: de smartphone is noodzakelijk geworden. Bovendien hebben ze recht op privacy en een sociaal leven.

Maar toch...
Het gevoel blijft dat het moeilijker is geworden om contact te hebben. Om elkaar in de ogen te kijken. Om 'in te breken' voor een goed gesprek.

Heb je je wel eens afgevraagd hoe andere gezinnen hiermee omgaan? Heb je zelf ruzie hierover thuis?

De andere kant hoor ik trouwens ook wel: dat ouders door hun kinderen erop gewezen worden dat ze zelf ook wel vaak 'met dat ding bezig zijn'. Hoezo moeten zij hem wegleggen aan tafel en mag pa wel op berichtjes reageren tijdens het eten? En ma dan, die tijdens het koken ook nog een serie aan het kijken is?

Ouders Online is in overleg over een mogelijk tv-programma met deze nieuwe gezinsdynamiek als onderwerp. We zijn daarom op zoek naar gezinnen die het gesprek hierover aandurven. Zou je een digitale detox willen proberen (dan hoeft het in de vakantie niet meer )

Laat het me weten! Door te reageren zeg je heus niet meteen ja. Je pubers moeten het zelf ook willen natuurlijk....

Ik hoor graag: [email protected]