Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Zelf moederdagcadeau betalen

Vanaf welke leeftijd betalen jullie kinderen het Moederdag cadeau. Mijn kinderen zitten inmiddels op de middelbare school en mijn man heeft nog betaald voor het moederdagcadeau. Ik ben van mening dat ze dat inmiddels zelf wel kunnen betalen. Ik hoef ook weinig te hebben, met een reep chocola ben ik al heel blij. 


MamaE schreef op 08-05-2024 om 23:07:

[..]

Oh maar ik verbied mijn kind niks hoor. Als ze iets wil knutselen of kopen van haar zakgeld voor een klein bedrag, dan moet ze dat zelf weten en dat vind ik ook zeker wel lief. Dat vind ik overigens op elke dag van het jaar.
Maar ik verwacht dat niet en ik vind het ook niet per se nodig of belangrijk.

De eerste moederdag na dochters geboorte mocht ze van de beademing. Mooiste cadeau ooit, kan ik de rest van mijn leven mee vooruit.

Nee, maar als een kind al weet dat de ouder er niks mee heeft en het niet belangrijk vindt, is de kans denk ik klein dat ze dan toch zelf iets gaat kopen. Jonge kinderen hebben niet altijd zelf zakgeld of kunnen in hun eentje naar een winkel etc.

Hier gaat het ook niet om de heb van cadeaus maar alle gezelligheid er omheen en de traditie, die zijn erg waardevol voor een kind. Wij ervaren het ook wel specialer dat op een zomaar doorsnee dag. Mijn dochter zei het van de week; kerst vier je toch ook met kerst  dus moederdag vieren we op moederdag. Maakt niet uit door wie of wat zo'n feestdag verzonnen is, elke feestdag is uiteindelijk een verzonnen iets. Lekker stiekem met papa en broers/zus geshopt, nu geheimzinnig doen met elkaar over niet verklappen aan mama, zo schattig. Verder gaan we altijd uitgebreid ontbijten en een dagje weg met elkaar. Van Gingerman krijg ik altijd bloemen omdat hij dankbaar is dat ik de moeder van zijn kinderen ben. En zijn ex- vrouw stuurt hij ook bloemen omdat hij dankbaar is dat zij de moeder is van zijn oudste zoon. Vind ik een mooi gebaar.

Het anders doen is ook niet erg, ieder zijn ding. Jouw zus vindt het wel leuk om iets voor je ouders te doen, ook prima toch.

Flanagan schreef op 08-05-2024 om 20:16:

[..]

De kinderen van TO zitten op de middelbare school.

(Peuters maken op school een tekening.)

Eens een leuk schilderijtje gekregen van kleuter; twee handafdrukken van verf op papier als twee vleugels en in het midden een foto van kind. Zo was kind net een engel; lief bedacht toch.

Ik zal wel de party pooper zijn, maar ik vind dat echt cringe. Dat is volledig gemaakt door de juf (uiteraard). Eigenlijk krijg je dus een juffen cadeau.

Ik heb dan liever een kras tekening/verfwerk van peuter, dat elk jaar kwalitatief een beetje beter wordt, dan iets wat peuter niet eens gemaakt heeft. 

MamaE schreef op 08-05-2024 om 18:14:

[..]

Mijn ouders vonden het eigenlijk ook onzin, maar omdat er op school altijd gevraagd werd wat de vaders en moeders gekregen hadden voor vaderdag/moederdag, voelden mijn ouders zich min of meer sociaal verplicht om er aan mee te doen. Blijkbaar was 'wij doen daar niet aan' sociaal gezien geen optie of zo. Ik vind het ergens ook gezond als kinderen zien dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt in het leven.

Maar goed, mijn ouders zeggen dus dat ze het onzin vinden, maar als mijn zus toch iets doet, dan wordt dat altijd wel vermeld tegen mij, dat zij wel wat doet.
Maar het is wel onzin en het hoeft niet. Lekker duidelijk ook weer.

Ik zou ook zo'n onduidelijke moeder kunnen zijn. Het is niet belangrijk maar toch lief als ik wat krijg. O, je hebt er niet aan gedacht? Geeft niets, ik hou toch wel van je. 

Maar toch.....niets is erg niets.  

Gingergirl schreef op 08-05-2024 om 18:08:

[..]

Ja dat kan. Net zo goed als dat je het ook elk jaar met moederdag kunt doen, vinden kinderen hartstikke leuk. Ieder zijn ding, wij vinden het wel belangrijk om dit soort tradities mee te geven en het geeft veel vreugde en mooie herinneringen. Mijn ouders waren altijd " tegen", vond ik altijd heel onaardig en gemeen overkomen.

Begrijp ik volkomen, mijn zoon zou ik alle voorpret afnemen door duidelijk te laten merken dat ik niets met moederdag zou hebben. Je merkt toch dat je kind dan wat teleurgesteld is? Onnodig en idd best gemeen. 

Gingergirl schreef op 09-05-2024 om 09:55:

[..]

Nee, maar als een kind al weet dat de ouder er niks mee heeft en het niet belangrijk vindt, is de kans denk ik klein dat ze dan toch zelf iets gaat kopen. Jonge kinderen hebben niet altijd zelf zakgeld of kunnen in hun eentje naar een winkel etc.

Hier gaat het ook niet om de heb van cadeaus maar alle gezelligheid er omheen en de traditie, die zijn erg waardevol voor een kind. Wij ervaren het ook wel specialer dat op een zomaar doorsnee dag. Mijn dochter zei het van de week; kerst vier je toch ook met kerst dus moederdag vieren we op moederdag. Maakt niet uit door wie of wat zo'n feestdag verzonnen is, elke feestdag is uiteindelijk een verzonnen iets. Lekker stiekem met papa en broers/zus geshopt, nu geheimzinnig doen met elkaar over niet verklappen aan mama, zo schattig. Verder gaan we altijd uitgebreid ontbijten en een dagje weg met elkaar. Van Gingerman krijg ik altijd bloemen omdat hij dankbaar is dat ik de moeder van zijn kinderen ben. En zijn ex- vrouw stuurt hij ook bloemen omdat hij dankbaar is dat zij de moeder is van zijn oudste zoon. Vind ik een mooi gebaar.

Het anders doen is ook niet erg, ieder zijn ding. Jouw zus vindt het wel leuk om iets voor je ouders te doen, ook prima toch.

Wat lief!!!

PhilDunphy schreef op 09-05-2024 om 10:17:

[..]

Ik zal wel de party pooper zijn, maar ik vind dat echt cringe. Dat is volledig gemaakt door de juf (uiteraard). Eigenlijk krijg je dus een juffen cadeau.

Ik heb dan liever een kras tekening/verfwerk van peuter, dat elk jaar kwalitatief een beetje beter wordt, dan iets wat peuter niet eens gemaakt heeft.

En tóch is die peuter helemaal trots en vindt ie dat hij het zelf gemaakt heeft. 

Appelwangetje schreef op 09-05-2024 om 06:43:

[..]

Dus omdat jij heb besloten dat je moeder wil worden en daar horen consequenties bij moeten jou kinderen daarvoor extra dankbaar zijn? Wat een onzin

Ze hoeven niet dankbaar te zijn dat ik hen heb gemaakt, maar waarderen dat ze een lieve, zorgzame moeder hebben: ja, natuurlijk. Niets onzin aan. 

Ik laat trouwens ook heel graag merken dat ik hen waardeer. 

Toen mijn zoon nog klein was betaalde mijn man altijd het cadeau voor moederdag. Vanaf de middelbare school hebben wij vader en moederdag  afgeschaft want we vinden het eigenlijk maar onzin.

PhilDunphy schreef op 09-05-2024 om 10:17:

[..]

Ik zal wel de party pooper zijn, maar ik vind dat echt cringe. Dat is volledig gemaakt door de juf (uiteraard). Eigenlijk krijg je dus een juffen cadeau.

Ik heb dan liever een kras tekening/verfwerk van peuter, dat elk jaar kwalitatief een beetje beter wordt, dan iets wat peuter niet eens gemaakt heeft.

Je vergis je; het waren wel haar handafdrukken en niet die van de juf. Ze is nu ouder en ik vind het nog altijd leuk te zien hoe klein haar handen toen waren.

(Verder was het papier voorzien van houten grote ijslollystokje, die ze zelf had beplakt met schelpjes.)

DeOnbekende schreef op 09-05-2024 om 11:04:

[..]

Ze hoeven niet dankbaar te zijn dat ik hen heb gemaakt, maar waarderen dat ze een lieve, zorgzame moeder hebben: ja, natuurlijk. Niets onzin aan.

Ik laat trouwens ook heel graag merken dat ik hen waardeer.

Dus je verwacht toch iets voor iets dat een consequentie van je keuze is. 

T zou normaal moeten zijn dat je lief en zorgzaam bent anders had je geen kind moeten krijgen. En toch wil je daar extra dankbaarheid voor. Zo raar toch dat ouders op een of andere manier hun keuze toch projecteren op hun kinderen. 

Ik had ook zulke ouders,  die waren niet lief en zorgzaam en verwachtte ook van alles uit dankbaarheid dat ze mijn ouders zijn. 

Gelukkig mee gestopt toen ik de deur uit ging. 

Appelwangetje schreef op 11-05-2024 om 07:52:

[..]

Dus je verwacht toch iets voor iets dat een consequentie van je keuze is.

T zou normaal moeten zijn dat je lief en zorgzaam bent anders had je geen kind moeten krijgen. En toch wil je daar extra dankbaarheid voor. Zo raar toch dat ouders op een of andere manier hun keuze toch projecteren op hun kinderen.

Ik had ook zulke ouders, die waren niet lief en zorgzaam en verwachtte ook van alles uit dankbaarheid dat ze mijn ouders zijn.

Gelukkig mee gestopt toen ik de deur uit ging.

Je hebt duidelijk geen kinderen, naast de goede intenties dat je lief en zorgzaam wil zijn voor je kinderen, kosten kinderen ook bloed, zweet, tranen en slapeloze nachten, geduld en nog meer geduld. Nu ik moeder ben waardeer ik ineens mijn moeder zoveel meer, ik zie het nu pas wat het inhoud, het moederschap. Dankbaar ben ik voor al die jaren eindeloze energie die in mij is gestoken. Je houd het je niet voor mogelijk wat een kind grootbrengen meebrengt tot je het zelf meemaakt. 

Moederkareltje schreef op 11-05-2024 om 13:15:

[..]

Je hebt duidelijk geen kinderen, naast de goede intenties dat je lief en zorgzaam wil zijn voor je kinderen, kosten kinderen ook bloed, zweet, tranen en slapeloze nachten, geduld en nog meer geduld. Nu ik moeder ben waardeer ik ineens mijn moeder zoveel meer, ik zie het nu pas wat het inhoud, het moederschap. Dankbaar ben ik voor al die jaren eindeloze energie die in mij is gestoken. Je houd het je niet voor mogelijk wat een kind grootbrengen meebrengt tot je het zelf meemaakt.

Je mag dankbaar zijn, maar als ouder mag je geen dankbaarheid of waardering verwachten/eisen. Het is gewoon je taak als ouder na de keuze om kinderen op de wereld te zetten om die energie en liefde er in te stoppen.

Ysenda schreef op 11-05-2024 om 13:56:

[..]

Je mag dankbaar zijn, maar als ouder mag je geen dankbaarheid of waardering verwachten/eisen. Het is gewoon je taak als ouder na de keuze om kinderen op de wereld te zetten om die energie en liefde er in te stoppen.

Waarom mag je geen waardering verwachten? Ik vind het niet gek om te verwachten dat mijn kinderen er af en toe bij stilstaan wat ik voor ze doen. Dat hoeft niet op hun knieën van dankbaarheid, maar dat mensen (waaronder je moeder) dingen voor jou doet, mag gewaardeerd worden. Zoals de juf jou lesgeeft, een behulpzame volwassene je helpt met oversteken, de buurvrouw even helpt met je schoenveters strikken, en daar als kind een 'dankjewel' voor zegt, mag je ook 'dankjewel' tegen je moeder zeggen. Ik vind het bij een gezonde opvoeding horen dat kinderen leren inzien wat anderen voor jou doen en wat jij voor anderen kan doen, om dat te waarderen. Moeders zijn toch geen voetveeg die alles maar doen voor hun kinderen zonder emoties?

Appelwangetje schreef op 11-05-2024 om 07:52:

[..]

Dus je verwacht toch iets voor iets dat een consequentie van je keuze is.

T zou normaal moeten zijn dat je lief en zorgzaam bent anders had je geen kind moeten krijgen. En toch wil je daar extra dankbaarheid voor. Zo raar toch dat ouders op een of andere manier hun keuze toch projecteren op hun kinderen.

Ik had ook zulke ouders, die waren niet lief en zorgzaam en verwachtte ook van alles uit dankbaarheid dat ze mijn ouders zijn.

Gelukkig mee gestopt toen ik de deur uit ging.

Voor mij is dat normaal en wederzijds in mijn gezin. Waardering en iedereen voor elkaar en reële verwachtingen. Wederzijds respect, waardering en dankbaarheid, wat is daar mis mee?

Max88 schreef op 11-05-2024 om 14:33:

[..]

Voor mij is dat normaal en wederzijds in mijn gezin. Waardering en iedereen voor elkaar en reële verwachtingen. Wederzijds respect, waardering en dankbaarheid, wat is daar mis mee?

Maar niet alleen omdat jij de ouder van bent. Wederzijds is het kernwoord.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.